Dokter op schetsen.
Nadat Hontenisse op 20 september door de Polen bevrijd was, viel er daarna een zeer strenge winter in die bekend zou worden als de hongerwinter van 1944.
Extreme kou, sneeuw en ijzel legden ook op Klooster en Groenendijk, het openbare leven plat.
Het was in die periode, dat dokter Cammaert te Groenendijk een bericht ontving dat een patiënte van hem, die op Baalhoek in de Kruispolder woonde, op het punt stond te bevallen.
Cammaert durfde vanwege de gladheid niet met zijn auto uit te rukken, en besloot zijn jongere collega Dr.Hermans te vragen om de bevalling te doen. Hij wist dat zijn collega twee motoren bezat, te weten een zware Harley Davidson en een lichtere motor,van hetmerkAriel. Cammaert veronderstelde dat Baalhoek beter met een motor te bereiken zou zijn dan met de auto.
Toen dokter Hermans eens naar buiten keek en zag hoe de weg er bij lag, vond hij het maar niets om met de motor naar Baalhoek te rijden. Hij besloot om zijn ”schetsen” onder te binden om naar de Kruispolder te schetsen. Zijn dochter Miek vond dat wel een aardig idee, en besloot mee te schetsen om drie redenen. Zij wilde niet alleen haar vader assisteren bij de bevalling om er wat van te leren maar ook zijn schaatsvaardigheid en uithoudingsvermogen eens testen.
De eerste poging om Baalhoek te bereiken strandde al na een paar honderd meter in de Cloosterstraat.
Hij reed namelijk een van zijn schaatsen kapot tussen de tramrails die ter hoogte van ”dikke Stiene”, naar links afboog, tussen de huizen door van de Maat en Finus Bun, richting ”de tramwissel”.
Hermans besloot om terug naar huis te gaan om een paar andere schaatsen onder te binden.
Een tweede poging om de rails zonder schade over te steken, lukte nu wel. Met Miek en zijn bevallingsinstrumenten vastgebonden op zijn rug, werd naar Baalhoek geschetst waarbij Miek met ruime voorsprong als eerste arriveerde.
Dankzij een moedige dokter Hermans werd met succes de bevalling verricht en aanschouwde in de Kruispolder een nieuwe wereldburger het eerste levenslicht.