Geschiedenis van Kruisdorp
De Kruispolder ontstond in 1612 als gevolg van de bedijking van het in 1508-1511 door de zee verzwolgen Hontenisse. Oostelijk Zeeuws-Vlaanderen was toen nog in Spaanse handen. De bedijking werd pas mogelijk toen de abdij Ter Duinen afstand deed van haar rechten op de schorren van Oud-Hontenisse. Dit nieuw ontgonnen gebied kreeg de naam “Cruys Polder”. Mensen uit dit gebied namen soms de achternaam Van de Cruys (van het kruis), Van Kruyssen of gewoon Cruys. Latere afleidingen van de familienaam Cruys zijn Cruijsse, Crouse en Kruis.
Kruisdorp is een buurtschap welke behoorde tot de gemeentelijke herindeling aan de gemeente Hontenisse wat nu de gemeente Hulst geworden is. Op 31 januari 2003 werd bij Kruisdorp een monument onthuld ter herdenking van de Watersnoodramp van 1953. Het gehucht heeft drie straten: Kruisdorpstraat, Kruisdorpsedijk en Oudelandsedijk. Kruisdorp ligt in de polder genaamd Kruispolder die bestaat uit bouwland met enkele melkboerderijen en fruitboom eigenaren. Een viertal buurtschappen voltooien deze polder te weten Baalhoek, Duivenhoek, Kruisdorp en Kruispolderhaven. Kruisdorp ligt ten oosten van Kloosterzande nabij de Westerschelde.
Kruisdorp en de Ronde van Mieke Buijs
Jarenlang organiseerde het wielercomité Kloosterzande het jaarlijkse
pinkstercriterium, met aan de start de grote vedetten van het profwielrennen.
Het zal begin jaren 80 van de vorige eeuw geweest zijn dat twee bestuursleden, Jan Baart en ondergetekende Frans Serrarens, vonden dat er in Kloosterzande ook maar eens een tourclub z’n rondjes moest gaan fietsen.
Een oprichtingsvergadering werd belegd, dorpsgenoten uitgenodigd en de tourclub zag het levenslicht.
Om in te haken op het pinkstercriterium ( Pinksterzaterdag) werd door de tourclub bedacht om op de 2e pinksterdag een wielerronde voor “trimmers” te organiseren.
Trimmers hield in: alle inwoners van Kloosterzande en omstreken. Wel of geen lid van de tourclub. Ook oud inwoners waren van harte welkom.
Een plaats was snel gevonden: Kruisdorp met in het centrum het gezellige café van Mieke Buijs, wereldberoemd in de regio.
Mieke werd tot beschermvrouwe annex ronde miss gebombardeerd en de eerste Ronde van Mieke Buijs stond in de startblokken.
Antoine Raes, eigenaar Hotel de Linde, werd bereid gevonden om als speaker te fungeren. Hij moest zich wel inkopen door een aantal flessen wijn als premie ter beschikking te stellen.
De voltallige middenstand Kloosterzande was hoofdsponsor van deze nieuwe wielerronde.
Geluid geregeld, zelfs dranghekken waren nodig, schilder Jan van Jole zorgde voor de witte startlijn en nodige pijlen op het asfalt.
Nog start/finishdoek ophangen over de weg en de 1e Ronde van Mieke Buijs kon van start gaan.
Dit alles gevolgd en beoordeeld door de deskundige jury o.l.v. voorzitter Eddy Compiet.
Voor de echte kanonnen werd het een uiterst serieuze zaak. Wie gaat die 1e ronde op z´n naam schrijven??
Vedetten genoeg, o.a. Paul van Kerckhoven, George Schillemans, Rudy Goossen, Toon Jansen, Stan de Bakker, Benny van Bunder etc..
Voor de mindere goden onder ons werd tijdens het koersverloop wel eens wat aangepast.
Voordat het startschot klonk, kreeg b.v. lokale agrariër Rasenberg al toestemming om te vertrekken. Het grote peloton volgde even later.
Zoals gebruikelijk werd er door de renners voor de nodige premies gesprint.
Edoch, wat de deelnemers niet wisten, was dat de grootste premie niet voor de eerste, maar zomaar voor de laatst passerende renner kon zijn…….
De premie kon een geldbedrag zijn. Ook om flessen melk, geschonken door melkboer Joos, kon gesprint worden.
Uiteindelijk was de bedoeling, en dat lukte vrij aardig, dat alle deelnemers op het eind van de wedstrijd ongeveer eenzelfde deel uit de goed gevulde premiepot verdiend zouden hebben.
Moet gezegd: Kruisdorp stond op z’n kop, een hoop geluid uit de aanwezige geluidsinstallatie, Toine Raes die verslag deed van het koersverloop, premies aankondigde en reclame maakte voor de sponsoren en tussendoor, voor zover daar tijd voor was, de nodige muziek.
Uiteraard na afloop, verzamelen voor de ceremonie protocollaire.
Onze ronde miss Mieke huldigde de 3 beste renners, met op het hoogste podium Toon Jansen.
Dat alles buiten voor het café, immers binnen was er te weinig ruimte om het, in grote getale opgekomen publiek, te bergen.
Dat sporten dorstig maakt, óók door er naar te kijken, bleek na verloop van een paar uur: Mieke’s drankvoorraad was tot het minimum geslonken. Zoon Leon werd naar Kloosterzande gestuurd om wat vers spul aan te voeren. Terug gekeerd van deze missie, het werd steeds gezelliger, wist Leon de sfeer nog naar een hoger plan te brengen door met z’n trekzak de nodige deuntjes ten gehore te brengen.
En zo bleef het die 2e pinksterdag nog lang gezellig in Kruisdorp……..
!985 was de 3e en laatste ronde van Mieke Buijs. Het jaar dat Mieke het café vaarwel zei.
Op Kloosterzande werd daarna nog een aantal jaren gestreden om de Grote Prijs Mieke Buijs.
Frans Serrarens.
Dit is het eerste deel van video’s in een reeks van 5 van de Reunie van Kruisdorp in 1995
De reünie van Kruisdorp 24 juni 1995
Op de vraag van de Dorpsraad om een terugblik te schrijven over de reünie van Kruisdorp moet je als oud-Kruisdorpenaar niet lang na denken.
Al een paar jaar hadden we het erover om een reünie te organiseren voor oud inwoners van Kruisdorp. Tot op Kermismaandag 1994 na de schieting we weer met een paar van Kruisdorp met een pint aan de toog zaten, zeiden we: En nu gaan we spijkers met koppen slaan
Afgesproken werd om nog diezelfde week in de Pastoor Smuldersstraat met een paar man samen te komen. Als eerste moesten we de adressen opzoeken van alle oud Kruisdorpenaren. Dat vergde wel enige tijd. Maar na iedereen te hebben aangeschreven kregen we zoveel positieve reacties binnen dat we van start konden gaan.
De vraag waar was niet moeilijk, natuurlijk op Kruisdorp. Ons oog viel op de schuur van Zonne. Wij naar de Baron (want die was eigenaar) Maar die vond het geen goed idee om in de schuur te gaan feesten. Hij was bang voor brand. Maar zei hij: Je mag wel een tent op het terrein zetten en stroom en water uit de schuur halen. (Later brandde de schuur toch af, maar dat was niet onze schuld.) De datum werd vastgelegd op 24 juni 1995.
De rest van de voorbereidingen zal ik jullie besparen.
Een dag voor de reünie werd de tent geplaatst en verder ingericht. Gelukkig waren we goed gespannen met mannen en vrouwen.
Eindelijk was het zover en konden op zaterdagmiddag de gasten ontvangen. (ongeveer 180)
Al bij de ingang werden er al heel wat handen geschud want bij vele was het lang geleden dat ze elkaar gezien hadden. De sfeer zat er zo al vlug in.
Tijdens de koffie met gebak heette de voorzitter ieder van harte welkom in het bijzonder Burgemeester Steenkamp en de wethouders Benny Pauwels en Leo Magnus.
Hierbij haalde hij in het dialect verschillende leuke voorvallen op over vroeger op Kruisdorp.
Ook de Burgemeester hield nog een kort woordje. Hij dacht eerst wat moet ik daar gaan doen voor die paar mensen van Kruisdorp, maar hij stond ervan te kijken dat er zoveel waren van zo’n klein dorpje.
Dan mocht hij samen met de wethouders en de voorzitter op weg naar de tap om samen de eerste pinten de drinken die werden getapt door niemand anders dan Mieke Buys.
Maar na jarenlang een café te hebben gehad, had ze nog nooit een pint getapt want daar waren alleen maar flesjes en als ze geen zin of tijd had kon je zelf naar de kelder om je bier te halen. Maar met wat hulp kreeg ze het toch voor elkaar en was de reünie officieel geopend.
Daarna zijn er nog vele pinten getapt. Maar niet meer door Mieke Buys.
In de loop van de middag was het de beurt aan Ed Steyn. Deze had een paar sterke verhalen uiteraard in het dialect. Jammer dat het een beetje rumoerig was in de tent. Maar ja, houd 180 man maar eens stil.
Na het applaus voor Ed kon ieder weer verder met zijn verhalen van vroeger of wat ze nu deden en waar ze woonden. Zo werd door ieder weer een beetje bijgepraat.
Ook was de vraag wie er de oudste was op deze reünie. Dus ging de voorzitter naar de microfoon en begon met de vraag wie is er 90 jaar. Niemand dus. Tot hij bij 84 was en er iemand recht sprong en zijn hand op stak. Dit was Ber v. Overmeeren. (toevallig de vader van de voorzitter.)
Dus die vraag was opgelost en moest er niet meer naar geraden worden.
Zo stilletje aan werd het wel etenstijd. Dus werd de soep opgewarmd en de broodjes klaargemaakt. Hiervan werd gretig gebruikt van gemaakt en liet ieder het zich goed smaken. Ze gingen erin als zoete broodjes.
Ondertussen was ook de Harmonie van Klooster gearriveerd. Na een paar nummers gespeeld te hebben en ieder genoeg gegeten had waren er al vlug een paar die op de vloer kwamen en aan de polonaise begonnen. Die rij werd ook steeds langer. De stemming zat er al goed in.
Rond 20.00 uur werd ieder die kon en wilde uitgenodigd voor de rondwandeling op Kruisdorp. Daar kon ieder kennis maken met de nieuwe bewoners van hun ouderlijk huis.
De nieuwe bewoners waren van tevoren uitgenodigd om mee naar te tent te komen. Hiervan werd dankbaar gebruikt gemaakt.
Mede door dat enkele muzikanten gebleven waren werd het een dolle boel, de bordjes met ‘dorst’ erop gingen regelmatig naar boven.
Tot we plots verrast werden met een optreden van Peter Colpaert, die een mix van stukjes van bekende liedjes imiteerde en heel te tent rondzwalkte. Dit werd met daverend applaus beloond.
Zo langzamerhand gingen er toch al een stel huiswaarts na bedankt te hebben voor deze prachtige dag. Zo liep de tent in de kleine uurtjes leeg en na nog wat nagepraat te hebben met alle helpers bleven er twee in de tent slapen om de boel te bewaken.
Dat dit nodig was bleek wel. Want even later hoorden ze enkele brommers het terrein opkomen. Maar na hun koppen buiten gestoken te hebben keerden ze gelijk terug.
De dag daarna waren we allemaal weer aanwezig om alles op te ruimen. Stoelen en tafels en noem maar op werd opgeladen en na het laatste vat te hebben leeggemaakt. (wat best nog tegenviel) keerden ieder voldaan naar huis.
Dezelfde week nog werd de balans opgemaakt en er bleek er nog een aardig bedrag over te zijn
Dat werd (zoals afgesproken) overgemaakt naar de plaatselijke afdeling van de Zonnebloem Kloosterzande.
Al met al konden we terugkijken op een geslaagde reünie waar nog veel over nagepraat werd en nog steeds.
Jo van Overmeeren
Kruisdorp & Mieke Buys
Kruisdorp mijn dorp
Ik kom regelmatig op Kruisdorp op mijn fiets
het lig op mijn route maar voor de rest zoek’er niets
Naar de zee moet ik wel elken dag zomaar gaan
ook daar heb ik niks te zoeken, ge kunt er nergens binnengaan
Ik begin via het fietstunneltje, door de President Rooseveltstraat
en moet goed opletten voor die mannen als wegpiraat
Het eerste wat ik zie is een klein woonwagenkamp van Eddy Pattijn
en wat Hol was is nu H4A geworden als bedrijventerrein
Ik rij langs een keet mee daarachter n’n hoop grind, stenen en zand
een eindje verder staat dan halverwege een huis aan d’n linksen kant
het staat alleen aan de weg en heeft heel lang leeggestaan
als zodanig is het er ook maar weinig op voorruit gegaan
En daar staat de naam op ‘Eindelijk….’ maar voor hoelang
een hoop auto’s op de pad, ’t is een beetje een verzameldrang
Aan d’n rechtsen kant staat n’n mooien bungaloo
mee van voren n’n vijver mee n’n hoop riet en een steenplateau
Op d’n driesprong staat een PZEM kotje en rechts ga je de Tasdijk op wa verder gereden moet ik linksaf d’n dijk heuvelop
Gelukkig mee mijn n’n electrischen fiets, moet ik mij nie uitsloven
en kan ik rustig zonder moeite mij ’t maken van een foto veroorloven
Zo’n fiets rijdt wa makkelijker en ge keu d’t zonder moeg toeren
veel kilometers mee maken en overal naar binnen loeren
D’n eersten boer die’k tegekom is onze Dik
altijd goedlachs en, naar wat ik g’oren heb, zeker genen stommerik
Hij woont daar best mooi en ij et een mooie hond
ja toen lette ik even nie op en ik ree zo deur n’n hoop pjerdenstront
D’r zijn veel bomen gekapt ier aon den Kruisdorpsedijk
Een watergang aan mijnen linkse kant maar niet meer schaduwrijk
Aan d’n rechsen kant lopen een paar pony’s in de waai
waarom da weet ik ook niet maar voor de rest is het hier een beetje saai
Een sluisje regelt het water van de polder
het is hier echt mooi en kan zo op een toeristenfolder
Rechtsaf d’n dijk af komt de in het ‘centrum’ van dit gehucht
ik ruik van hier al een beetje de zeelucht
Er staat 30 km onder ‘Kruisdorp’ maar harder kan je hier echt nie
ze hebben hier geen winkel en ook geen toeristenindustrie
Ier woonden vroeger n’n Van Overmjêren en ook n’n Freyzer
de straat is niet druk en heb geen last van een tegenligger
Ik weet nog da’k altijd noar het winkelken van Mieke moest gaan
het staat precies in de hoek van het gehucht zowat helemaal achteraan
Omdat mijn moeder nog een paar dingen moest hebben om ’t eten moesten wij d’rom want het was weer eens vergeten
Ik was nog te klein om naar het café te gaan maar het was’tur goed veel leut, veel gelachen …. ze denken er nog aan met weemoed
Net als op Klooster hebben ze hier ook n’en binnenpad
om te wandelen, om te fietsen vanuit mijn ‘geboortestad’
Zo komt je aan de andere kant van Kruisdorp dat kleine gehucht
zo heb ik alles vernoemd in snelle vogelvlucht
Ik kan verder via de Oudelandsedijk of naar het Watersnoodmonument
ik heb een mooie route gereden en ben zeer content.
Deel 2 van de 5 van de Reunie van Kruisdorp 1995
Kruisdorp en het Café van Mieke Buys
Hier midden op het Kruisdorp daar staat een bruin café
hier wonen Julien en Mieke, gelukkig en tevree
Daar komen heel veel klanten, die vinnen ier plezier
ze drinken mee zijn allen een lekker glaasken bier
Ja, ja bij Mieke Buys … daar voelen wij ons thuis
Dan is het zondagmiddag geloof mij dat is waar
ik ga maar even kijken zit daar het dorp Lamswaard
Zij zitten daar te lachen en praten ret tet tet
dan ga Julien heel stillekes naar bed
Ja, ja bij Mieke Buys … daar voelen wij ons thuis
Maar Mieke oor wat ouder, heel spijtig erg genoeg,
wij kommen mee zijn allen, zo gjeren in dees kroeg.
Er wordt veel over sex gepraat, maar het oord’er nooit gedaan,
want anders goat het cafeeken naar de maan.
Ja, ja bij Mieke Buys … daar voelen wij ons thuis
De regels en papieren, plafons te leeg of t’oog
de pisbak moet naar binnen, vers water in d’n toog
Wie’ ‘d’r in dees cafeekes dicht gegooid
maar schooner zage wij ze nog nooit
suust lik bij Mieke Buys voelen wij ons niemer thuis
Maar komt dan eens de dag, ja, dat weet iedereen,
moet Mieke vaarwel zeggen, komt ze er niet doorheen,
Wij moeten haar helpen, dat staat nog steeds vooraan.
als zij dit mee moet maken, laat ze vast een zware traan.
Vaarwel Mieke Buis! Wij gaan nu weer naar huis
(van de groep Ambras)
Café van Mieke Buys:
-
Familie Buysrogge
-
Julien Maas en Mieke Buys baten het café uit
-
Zij hebben twee zonen: Toon en Leon
-
-
Mieke werd geboren op 18 februari 1917 en is gestorven op 14 juni 1997
Wie Kruisdorp naderde zag al van verre dat er iets bijzonders aan de hand was. Het 25 huizen tellende dorpje was feestelijk versierd met vlaggetjes en er stond een grote blauw-witte feesttent. De grote reünie, waar zo’n half jaar voorbereiding aan vooraf was gegaan, was een feit. Er waren 180 oud-Kruisdorpenaren in de feesttent samen gekomen om hernieuwd kennis te maken en om eens gezellig bij te kletsen. Uit alle hoeken waren zij naar Kruisdorp gekomen: Noord-Holland, Friesland, Flevoland, Brabant en zelfs uit Duitsland. Natuurlijk was er ook een grote groep bij, die vlak bij huis bleef omdat zij nog op Kruisdorp wonen of elders in de gemeente Hontenisse verbleef. Een zenuwachtige, 78-jarige Mieke Buys, uitbaatster van het helaas verdwenen café van Kruisdorp opende het reuniefestijn. Zij tapte de eerste pinten. Deze waren bestemd voor burgemeester Theo Steenkamp en de beide wethouders. Zij was zenuwachtig omdat het voor het eerst in haar leven was dat ze een pintje uit de tapkraan tapte. Zij schonk altijd flesjes. Burgemeester Steenkamp was volledig verrast door de grote opkomst en feestelijke opzet van de reünie. Hij zei dat hij niet verwachte dat in dit kleine gehuchtje van zijn gemeente zo’n groot aantal enthousiaste mensen aan te treffen. Voorzitter Jo van Overmeeren, van het organiserende comité, sprak de aanwezigen toe en haalde daarbij een aantal herinneringen op van vroeger. Streekkenner Ed Steyns deed hier nog een schepje bovenop door een aantal verhalen te vertellen uit de omgeving van Kruisdorp. Natuurlijk werd ook gepeild wie de oudste van de reünisten was. Dit was de 84-jarige Bér van Overmeeren, die tegenwoordig in Kloosterzande woont. ’s Avonds kwamen ook de huidige bewoners van Kruisdorp naar de feesttent om mee te feesten en kennis te maken met hun ‘voorgangers’. Harmonie St. Cecilia uit Kloosterzande bracht een zeer gewaardeerde serenade in de feesttent. In gezelligheid werd de avond verder voortgezet met muziek, gepraat, gelach en werd er al dan niet hernieuwd kennis gemaakt. (uit De Stem van 27 juni 1995)
Deel 3 van de 5 van de Reunie van Kruisdorp in 1995
Schillemans wint omloop Mieke Buijs
Tweede Pinksterdag werd te Kruisdorp de 2e omloop Mieke Buijs verreden voor trimmers. Deze wedstrijd werd georganiseerd door de Toerclub Kloosterzande met deelname van renners van de buurtverenigingen Vogelwaarde, Lamswaarde en Graauw.
Aan het criterium over 50 kilometer deden 50 trimmers mee.
De uitslag was:
1. George Schillemans,
2. A.de Rijk,
3. R.Segers,
4. M.de Moor,
5. H.Kind.
De uitslag van de koppel-tijdrit over 5 kilometer was:
1. A.de Rijk – P.de Bot,
2. J.Menu – M.van Troost,
3. F.Lekens – E.Vernimmen,
4. L.Lievens – B.Kint.
Na afloop van de wedstrijd werden in café Het Trapken door ronde-miss Mieke Buijs de prijzen uitgereikt. Extra prijzen waren er voor de heer Dumez, die als 62-jarige de oudste deelnemer was en speaker Antoin Raes van Hotel de Linde, die de gehele middag als verslaggever optrad. Na de prijsuitreiking werd reeds bekend dat deze wedstrijd in augustus een vervolg gaat krijgen tijdens de kermis inde buurtschap de Noordstraat.
Toon Jansen uit Kloosterzande wint Ronde van Mieke Buys
In Kruisdorp is op Tweede Pinksterdag voor de derde keer de Ronde van Mieke Buys gereden. Winnaar bij de ‘vedetten’ werd Toon Jansen uit Kloosterzande. Voor dit jaarlijks gebeuren lieten 61 trimmers zich inschrijven. De belangstelling van het publiek was weer groot. Toine Raes hanteerde opnieuw de microfoon, bijgestaan door ronde-miss Randy Skogstadt en café-uitbaatster Mieke Buys. Na afloop reikte dit drietal de prijzen uit. Op de tweede plaats eindigde Mark van Troost uit Graauw en derde werd Hugo Kint uit Graauw. Deze wedstrijd had een bijzonder spannend verloop. Nadat eerst Pierre van Himst uit Graauw een comfortabele voorsprong had opgebouwd waren het de renners uit Kloosterzande die onder leiding van Paul van Kerkhoven de vluchters tot de orde riepen. De koppelkoers over een afstand van vier kilometer werd gewonnen door Mark van Troost en Hugo Kerckhaert die er 6.28 minuten voor nodig hadden. Tweede werden Etienne Weemaes en Johan van Heese in een tijd van 6.53 minuten. Op de derde plaats eindigden Rinus Vermue en Ko Goeree met 6.35 minuten. Winnaar van het puntenklassement werd Albert de Rijk. Han Goossen, de oudste deelnemende veteraan, kreeg een extra premie en een fles ‘witte motor’ drank. In het programmaboekje staat 40 kilometer vermeld maar vorig jaar mesten de deelnemers enkele ronden extra afleggen omdat de premies nog niet op waren. In 1983 schreef George Schillemans de Ronde op zijn naam maar nu staat plaatsgenoot Robert Vernimmen hoog in de verwachtingen. De wisselbeker voor de club met de meeste deelnemers ging, naar de voorzitter Lucien Jonkheym naar de veteranen van VV Hontenisse. In het café van Mieke Buys werd ’s avond feestgevierd ter afsluiting van de derde Ronde van Mieke Buys. (PZC van 13 juni 1984)
Deel 4 in de reeks van 5 van de Reunie van Kruisdorp 1995
Laatste ‘Ronde van Mieke Buys’
Op Tweede Pinksterdag (maandag) wordt de laatste Ronde van Mieke Buys verreden. De ‘koers’ heeft overigens veel weg van een dikke bandenrace, staat open voor niet-licentiehouders uit de gemeente Kloosterzande en de inwoners van Graauw. Maandag komen dan weer heel wat heren op de fiets die het stalen ros maar een keer per jaar uit de stal halen. “De leut staat voorop. Winnen is niet belangrijk. Trouwens wie zich al te heldhaftig als winnaar manifesteert kan door de jury wel eens over het hoofd gezien worden”, aldus Frans Serrarens, lid van de toerclub Kloosterzande die de organisatie in handen heeft. Een bezoekje aan de Ronde van Mieke Buys is een belevenis op zich. Het festijn barst pas goed los als de diverse wedstrijden achter de rug zijn. “Dan vergeet iedereen ineens sportman te zijn en duikt men de kroeg in. Eens per jaar staan er files in de gemeente Hontenisse en dat is als de Ronde van Mieke Buys wordt verreden”, aldus Jo Eysackers. De wedstrijden in het gehucht Kruisdorp worden genoemd naar de uitbaatster
Ronde van Mieke Buys tijdens Molenstraatfeest
De traditionele Ronde van Mieke Buys is dit jaar gekoppeld aan de Molenstraatfeesten in Kloosterzande.
Het is alweer de zevende editie van deze volkskoers, die ooit begon als eerbetoon van de toenmalige café-uitbaatster van Kruisdorp.
Aan de wedstrijd mogen renners meedoen die in de gemeente Hontenisse wonen of gewoond hebben. Ook inwoners van Graauw mogen aan de startstreep verschijnen. Burgemeester A. Kessen schiet zaterdag om 15.30 uur het peloton weg voor een wedstrijd over veertig kilometer.
(uit De Stem van Zeeland van 1 juli 1987)
Mieke’s bruine praathuis in Kruisdorp vijftig jaar
Als een heksenkring rond een idyllische wei en geborgen onderaan een oude, maar begroeide zeewering geeft het gehucht Kruisdorp karakter aan het groene Hontenisser polderlandschap. Onopvallend tussen de cirkelvormig gegroepeerde huisjes bevindt zich daar een curieus etablissement: het café van Mieke Buys, oftewel – zoals dat in de burgerlijke stand vermeld staat – de zestigjarige mevrouw M.Maas-Buysrogge. Ze woont er met haar gepensioneerde echtgenoot, die vroeger schipper was, en bemoedert er in de tot gelagkamer ingerichte woonruimte rondtoerende dagjesmensen of de talrijke bekenden die de aanwezigheid van de pleisterplaats aangrijpen als een dankbare gelegenheid om de keel te smeren of om een praatje te maken. Want aanspraak is er altijd. Daar zorgt Mieke Buys zelf – en anders haar echtgenoot – wel voor in het geval er onverhoopt geen andere bezoekers mochten zijn. Mieke Buys doet het uit liefhebberij. De opbrengst immers blijft slechts beperkt tot een enkele grijpstuiver, lang niet genoeg in ieder geval om ervan te kunnen leven. “Alles komt hier, oud en jong en als ik dan op de praatstoel zit dan zing ik zelfs een liedje met ze mee”, zegt Mieke Buys die zich behelpt met een wel erg beperkte café-accommodatie. Zo bestaat de toog slechts uit een provisorische verhoging waarachter zich in enkele gele plastiek kratten de voorraad pils bevindt. “Ik schaam me er wel eens voor, maar dan zeggen de mensen, juist houden zo. Ze willen niets liever. Wie hier eenmaal geweest is, komt meestal terug”, zegt ze met een beetje trots. Het café van Mieke Buys bestaat deze maand vijftig jaar. Ze had het eigenlijk stil willen houden maar dat is niet gelukt. Tegen de muur hangt immers keurig ingelijst maar bros van de rook de beschikking waarmee vader Buysrogge, landbouwer van beroep, op 12 mei 1927 verlof kreeg voor ‘den verkoop van alcoholhoudende drank, anders dan sterken drank, voor het gebruik ter plaatse van verkoop in de voorkamer”. Naar aangenomen wordt geldt die vergunning nog steeds al bespeurt Mieke Buys in de al maar strenger wordende reglementen voor het horecawezen een dreigend gevaar voor het voortbestaan van de zaak. Met enige hoop is in het cafe dan ook de recentelijke mededeling begroet dat de regering best bereid is om voor de bruine café’s een oogje dicht te knijpen daarmee de sociale functie van dit soort gelegenheden in stand houdend. Vroeger was er bij het cafe ook nog een winkeltje van waaruit de buurt kruidenierswaren voorzien werd. Maar in het gehucht zijn de laatste jaren nogal wat woningen in gebruik genomen als vakantiehuisje zodat men er nog slechts een twaalftal gezinnen treft. Verder hebben de supermarkten verderop in de gemeente voor een niet meer verantwoorde concurrentie gezorgd. De argeloze bezoeker die zich naar Mieke Buys café wil reppen rest ondertussen nog wel een waarschuwing. Kom liefst overdag want omstreeks half acht nadert het sluitingsuur meestal. “Op tijd naar bed”, luidt immers het gezonde parool in Kruisdorps bruine dorpscafé.
Creatief en ludiek volksgebeuren Kloosterzande
“Wielerronde van Mieke Buys”
De Tourclub Kloosterzande houdt zaterdag 2 juli voor de zevende keer de “Wielerronde van Mieke Buys”. Het recreatieve, ietwat ludiek gebeuren, zag zeven jaar geleden het levenslicht toen enkele leden van Tourclub Kloosterzande eens iets anders wilden dan de wekelijkse toertochten. “Toen bleven onze inspanningen hoofdzakelijk beperkt tot het rijden van de toertochten van zondagmorgen. Dat is leuk maar enkele leden wilden wel wat meer competitie. Tijdens de toertochten mag er niet sneller gereden worden dan 25 á 30 kilometer per uur”. Daarom wilden enkele leden, overigens als eenmalig jaarlijks gebeuren, weleens ‘voluit’ gaan. “Stel je daar ook maar niet te veel van voor want het zijn alleen maar recreanten die aan de wielerronde van Mieke Buys deelnemen. Licentiehouders mogen niet starten. Het lijkt meer op een volkskoers. Onze leden van de toerclub nemen deel maar ook leden van het plaatselijke veteranen elftal waarmee we een goede samenwerking hebben”, aldus Paul van Kerckhoven. Deze wielerronde van Mieke Buys wordt tevens gehouden in het kader van de Molenstraatfeesten en ziet, voordat de wedstrijd om 16.30 uur van start gaat, om 14.30 uur een tandemwedstrijd voor visueel gehandicapten van start gaan met het favoriete streekkoppel Guus Barborst en Arnold Polderman. De wielerronde van Mieke Buys gaat nu zijn derde editie in Kloosterzande in. Paul van Kerckhoven: “Voorheen reden we in Kruisdorp, het plaatsje waar Mieke Buys haar café uitbaatte. Toen destijds het plan geopperd werd om een onderlinge wedstrijd te houden was het noodzakelijk om een geschikt parkoers te vinden. Bij een ‘toevallig’ bezoek van enkele clubleden aan het toenmalige in de regio bekende café van Mieke Buys ontsproot het idee om de koers daar te houden. Toen was het slechts een koud kunstje om een passende naam te vinden: “Wielerronde van Mieke Buys.” Massaal kwamen de deelnemers en supporters naar Kruisdorp voor deze koers en het vertier rondom het enige plaatselijke café daar. Door haar ver gevorderde leeftijd was mevrouw Buys-Maas genoodzaakt drie jaar geleden haar café te sluiten en verhuisde naar Kloosterzande. Een wielerwedstrijd zonder café spreekt niet aan in deze streek en daarom werd besloten om uit te wijken naar Kloosterzande. Mevrouw Buys-Maas is nog steeds nauw betrokken bij ‘haar’ rondegebeuren en zal dan ook nu als eregaste aanwezig zijn.” Over de wedstrijd zegt hij: “Ook nu is de belangstelling enorm groot. Het is een interessant gebeuren voor de deelnemers. We hebben gekozen voor een premiestelsel waarbij de laagst geklasseerden vrijwel evenveel ophalen als de eersten. De plaatselijke middenstand zorgt ieder jaar voor een goed gevulde premiepot.” Het organiserende bestuur laat de plaatselijke recreanten voor 25 kilometer in actie komen. Het parkoers is een kleine twee kilometer lang en loopt als volgt: start en finish aan het Marijkeplein, vervolgens Beatrixstraat, Prins Willem Alexanderstraat, Emmastraat, Margrietstraat, Tulpstraat, JF Kennedysingel, Pastoor Smuldersstraat en Irenestraat.
Deel 5 van 5 van de reeks video’s van de Reunie van Kruisdorp in 1995
Via deze weg wil de Dorpsraad Kloosterzande iedereen bedanken voor het aanleveren van verhalen, artikelen en geschiedenis, maar ook foto’s en beeld materiaal om deze rubriek te maken tot het nu is.